فرشاد میجوجی را همه با کارهایش می‎شناسند؛ کارهای بزرگی که خاص خودش است. از قهرمانی سنگ‎نوردی کشور ، صعود و گشایش مسیر‎های مختلف گرفته تا فعالیت‎هایی  که کمتر دیواره‎نوردی با سن و سال او  در کشور انجام داده است .

دیواره‎نوردی که در 21 سالگی راهی برج بی نام ترانگو  شد و برای جامعه کوه‎نوردی کشور  موفقیت‎هایش در آینده‎ی نه چندان دور ، دور از تصور  نبود .

کسی که با توانایی‎های بالا و انرژی مثبت دانسته‎هایش  را بی هیچ چشم‎داشتی  در اختیار دیگران قرار می‎دهد

متولد 1370 شهر قزوین و دارای خانواده‎ای کاملا ورزشی است.  شاید به قول خودش اگر در روزهای کودکی با خانواده پا به کوه نمی‎گذاشت هیچ وقت سمت دیواره نوردی نمی‎رفت. او کارشناس تربیت بدنی است و  این روزها آماده اعزام به خدمت  سربازی است.

 پای گپ و گفتی صمیمی با فرشاد میجوجی می‎نشینیم :

-        در خانواده ای به دنیا آمدم که پدر ، مادر،  برادر و عمو همه کوه‎نورد بودند و تقریبا 80 تا 90 درصد صحبت‎های ما در خانه در خصوص سنگ‎نوردی و کوه ‎نوردی بود و هیچ گاه با این ورزش غریبه نبودم.

 دوران دبیرستان دروازه بان هندبال بودم  و پس از ورود به دانشگاه  دوچرخه سواری را شروع کردم  و الان هم تقریبا پا به پای سنگ‎نوردی، دوچرخه سواری می‎کنم و زمانی که برنامه‎های جدی مربوط به پروژه‎های کوه‎نوردی و سنگ‎نوردی دارم تا مدت زیادی دوچرخه سواری برایم پر رنگ‎تر می‎شود .

کوه‎نامه: از بین رشته‎هایی که به کوه‎نوردی مربوط است چرا سمت دیواره‎نوردی رفتید؟

بالا رفتن یک علاقه ذاتی برای هر انسانی هست ، در سن ۱۲ سالگی در اولین جلسه که سنگ‎نوردی در طبیعت را  شروع کردم به شدت علاقه‎مند شدم  و  از فردای همان روز به پیشنهاد مربی‎ام برای پیشرفت سریع‎تر وارد دنیای سنگنوردی سالنی شدم، پس از مدتی تمرین در سالن ، به لحاظ فیزیک بدنی، استعداد و روحیه‎ام که گریزان از رقابت بود آقای هادی قریشی اولین مربی داخل سالنم من را به سمت دیواره‎نوردی سوق داد .

 گرایش  اصلی من دیواره‎نوردی است ولی خب بخاطر احساس رضایتی که ورزش‎های مربوط به کوه‎نوردی به من می دهند  هر ورزشی که در کوهستان انجام می‎شود  را دوست دارم .

کوه‎نامه: در طول هفته چقدر فعالیت ورزشی دارید؟

در روز تایم ثابت ندارم اما بسته به برنامه‎های خاصی که پیش رویم قرار بگیرد از چند ماه قبل تمرینات سنگینم را شروع می‎کنم و معمولا حتی روزهایی که تمرینات سنگین دارم  یک روز وسط هفته را به استراحت می‎پردازم  و برای این برنامه آخری تقریبا می‎توان  گفت  15 تا 16 جلسه در هفته  تمرین مداوم داشتم.

کوه نامه: از بین برنامه‎هایی که داشتید کدام برنامه را بیشتر دوست دارید؟

بهترین آنها  قطع به یقین برنامه گشایش مسیر بر روی دیواره غربی بود که در آن  برنامه چالش‎های زیادی داشتیم. با توجه به جوان بودن تیم و  حتی اطلاع نداشتن از دسترسی به پای دیواره می‎توان گفت تیم جوان ما قصد داشت کار بزرگی را انجام دهد با اینکه حتی کارهای بزرگ‎تر از آن مانند ترانگو یا صعود زمستانی علم کوه را داشته‎ام اما  این برنامه  همواره برای من جایگاه  ویژه‎ای دارد .

کوه‎نامه: یک دیواره‎نورد خوب چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟

 به نظر من ریز‎بین و صبور بودن و همینطور آمادگی جسمانی بالا و توانایی انجام کار تیمی  از مهم‎ترین خصوصیاتی است که یک دیواره‎نورد خوب  باید آن ها را داشته باشد .

کوه‎نامه:حین اجرای برنامه چقدر به همطنابتان اعتماد دارید؟

به هم‎نوردم خیلی اوقات حتی بیشتر از چشمان خودم اعتماد دارم بارها پیش آمده روی دیواره مثلا بر اثر خستگی اگر ابزار فرودی را اشتباه انداختم که  خودم همان لحظه متوجه اشتباهم شدم اما  به محض آنکه سرم را  بالا آوردم متوجه شدم که همطنابم چشم به کار من دوخته  و دقیقا شاید اگر یک ثانیه  دیرتر سرم  را بالاتر آورده بودم به من تذکر می‎داد .

 با هم‎طنابم قبل از اینکه هم‎طناب باشم رفیق بودیم و هستیم ممکن است هم‎طنابی‎ها به هم بخورد اما رفاقت‎ها پابرجا هستند. می‎توان گفت همان‎قدر  که روی دیواره به هم اعتماد داریم در شهر هم ، به هم اعتماد داریم و سعی می‎کنیم در زندگی شخصی هم گره‎گشای یکدیگر باشیم.

کوه‎نامه: به نظر شما از بین دیواره‎نودان کشور چه کسانی بهتر از بقیه کار می‎کنند؟ 

در این سال‎ها رشته دیواره‎نوردی واقعا مهجور مانده و کسانی که خوب کار می‎کنند کم و انگشت شمارند وگرنه دیواره‎نورد در کشور زیاد داریم.

از دیواره‎نوردان خوب کنونی کشور  می توانم حسن گرامی و پژمان زعفری را  نام ببرم و  اگر مقداری به گذشته برگردم محمد نوری و  فرامرز شجاعی کسانی هستند که  در زمان خودشان فعالیت‎های بزرگی را  انجام داده اند و همواره  برای من الگو بودند.

کوه‎نامه:  و بهترین دیواره نوردان دنیا؟

 از دیواره‎نوردان خوب خارجی در حال حاضر می‎توانم از  دیوید لاما نام ببرم  و از سال‎های قبل  ولفگانگ گولیچ از دیواره‎نوردانی هستند که فعالیتشان را دوست داشتم.

کوه‎نامه: با توجه به صعودهایی که در داخل و خارج از کشور داشتید صعود‎های خارج از کشور با داخل کشور چه تفاوتی دارند؟

من کلا با ذات این تقسیم بندی مشکل دارم صعود داخلی،  صعود خارجی ، دیواره داخلی ، دیواره خارجی ، کوه داخلی ، کوه خارجی !! کوه ، کوه است می‎تواند هر کجای این کره خاکی باشد و فعالیت کوه‎نوردی هم فعالیت کوه‎نوردی است  باز می‎تواند هرجا باشد .

شما  می‎توانید همین اطراف تهران در فصل زمستان  یک کار فوق العاده ارزشمند انجام دهید مثلا دیواره شروین که یک دیواره تمرینی است  در فصل زمستان یک مسیر جدید را صعود کنید یا یک قله 7 هزاری را در کشور دیگری از مسیر نرمالی که سالیانه صدها نفر صعود می‎کنند  صعود کنید .

به نظر من نفس کوه‎نوردی کار نو و ماجراجویانه است قدم گذاشتن در راهی که تاکنون هیچکس پا نگذاشته یا اینکه بیاییم کارهایی که در قدیم انجام شده  با سبک و سیاق جدید و زمان کوتاه‎تر انجام بدیم.

 در کل  به نظر من هیچ فرقی بین دیواره های داخل ایران با  خارج ایران نیست .

کوه‎نامه: آیا در کشور دیواره‎نوردی حرفه ای داریم؟

وقتی کلمه حرفه‎ای به میان  می‎آید  و به کسی عنوان حرفه‎ای اطلاق می‎شود  این بدان معنی است که شخص با حرفه‎ای که دارد ، کاری را انجام می‎دهد و کسب درآمد می‎کند .

 شما ببینید در ایران کسی که دیواره‎نوردی می‎کند  آیا  از راه دیواره نوردی درآمدی هم کسب  می‎کند؟

 صرفا یک درآمد نمی‎تواند حتما از طرف دولت یا دریافت حقوق باشد می‎تواند یک اسپانسر یا شرکت باشد.

 مثلا من که دیواره‎نوردی می‎کنم در ازای برنامه‎ای که انجام می‎دهم و در نهایت فیلمی که در انتها از  فعالیت من برای آن اسپانسر ساخته می‎شود  باید دید پس از پایان کار علاوه بر هزینه برنامه ، سودی برای من باقی می‎ماند که از طریق آن امرار معاش کنم؟

 به نظر من در ایران هیچ کس به صورت حرفه‎ای دیواره‎نوردی نمی‎کند اصلا همچین چیزی در کشور وجود ندارد!

کوه‎نامه: با توجه به برنامه‎های مداومی که دارید در ماه چقدر برای ورزش هزینه می‎کنید؟

متاسفانه هزینه‎های ورزشی بالاست و روز به روز هم  بالاتر می رود. شاید در ماه بالای یک میلیون تومان هزینه های حداقل ورزشی باشد که پرداخت می‎کنم. با توجه به اینکه هزینه دیگری غیر از ورزش ندارم  سعی می‎کنم  هزینه‎های روزمره زندگی شهری‎ام را به حداقل برسانم.  البته ناگفته نماند منبع درآمد ثابتی هم ندارم و اگر حمایت‎های  خانواده نباشد بعید می‎دانم بتوام هزینه‎های ورزشم را  تامین کنم خوشبختانه خانواده من اهل  ورزش هستند  و این هزینه را با خوشنودی و رضایت تمام انجام می‎کنند.

کوه‎نامه: آینده دیواره‎نوردی کشور را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

واقعا با فقدان پتانسیلی که در کشور هست در حال حاضر باید نگران آینده دیواره‎نوردی بود؛ بخاطر اینکه پشتوانه سازی  انجام نمی‎شود  و هر دیواره‎نوردی که کاری را انجام داده به صورت خودجوش بوده و حمایتی  از او نشده حالا بگذریم از مواقعی که چوب لای چرخشان هم گذاشته می‎شود ......

 برای اینکه بتوانیم در آینده نسل پرباری داشته باشیم باید بین کسانی که الان خوب کار می‎کنند و جوان ها و نوجوان‎ها  کانالی زد تا ارتباط خوبی برای تبادل تجربه‎ها برقرار شود  که این کار فقط به عهده فدراسیون است که خود متولی این ورزش است و به نظر من می بایست برنامه‎ها و اردوهایی را تدارک ببینند که این انتقال تجربه صورت  گیرد..

کوه‎نامه: در بین فعالیت‎هایتان چقدر به امر آموزش مشغول هستید؟

با دوستانی که اطرافم هستند تقریبا در حال یاد‎دهی و یادگیری هستم  و  همه برنامه‎های تمرینی  و برنامه‎های طولانی مدت  که با دوستان می‎رویم می‎تواند بار آموزشی برایمان داشته باشد.

کارهای  آموزشی  و انتقال تجربیات  معمولا با دوستان اطرافم  است بچه‎هایی که جوان هستند ، مستعد ، بسیار قوی و صبور که ماحصلل این  برنامه‎ها اگر آموزش اسمش را نگذاریم" این رفاقت بین ما" یکی از آن‎ها  برنامه دیواره غربی بود که پارسال انجام شد و دیگری ایمن سازی دو مسیر هاری رست و فرانسوی ها  بر روی دیواره علم کوه که همین امسال انجام شد و  شاید در آینده برنامه‎های برزگتری را با هم انجام دهیم.

کوه‎نامه: چه مشکلاتی سر راه  کوه‎نوردی کشور است؟

یکی از بزرگ‎ترین مشکلاتی که الان سر راه جامعه کوه‎نوردی ماست  مدرک گرایی است خیلی‎ها فقط به خاطر مدرک کوه‎نوردی می‎کنند برای اینکه مربی شوند! ولی در نهایت کار پر عیاری انجام نداده و رزومه قوی ندارند ولیکن ذات کوه‎نوردی چیز دیگری است .

درحقیقت  الان به جایی رسیدیم مدرک  رزومه طرف شده  و این سیستم آموزشی کوه‎نوردی شاید طوری شده که شخص اگر  وارد فضای آموزشی کوه‎نوردی شود از نفس کوه‎نوردی دور می‎شود  بخاطر اینکه دوره‎ها بسیار هزینه بر و زمان‎بر هستند و دیگر برای طرف زمان و هزینه ای باقی نمی‎ماند که بخواهددکوه‎نوردی کند .

 کوه‎نامه: فرشاد میجوجی با چه مشکلاتی در دیواره‎نوردی خود دست به گریبان است؟ 

می‎توانم بگویم یکی از بزرگترین مشکلاتی که همیشه سر راهم بوده و البته هنوز هم هست شاید همین دغدغه مالی بوده!  ولی خب سعی کرده‎ام با آن کنار بیایم.گاهی اوقات حمایت  شدیم  و هزینه‎های برنامه جور شده گاهی اوقات هم  پایم  را  اندازه گلیمم دراز کردم و حتی برنامه‎ای که دوست داشتم انجام ندادم و لیکن در مجموع یکی از بزرگ‎ترین مشکلاتی که الان دارم رفتن به سربازی است و دور شدن  دوساله از فعالیت‎های سنگنوردی و  دیواره‎نوردی است و مشخص نیست پس از برگشت از خدمت سربازی بتوانم دوباره به آمادگی قبل برگردم یا نه !

 کوه‎نامه: چه توقعی از مسئولان داری؟

من خودم به شخصه هیچ انتظاری از مسئولان نداشته‎ام  اگر جایی کمک شده  از لطفشان ممنونم و خوشبختانه  کارجلو افتاده  ولی اگر جایی هم تشکر یا کمکی نشده اعتراضی نکردم.  من هیچ وقت انتظاری از کسی نداشته‎ام چون خودم این ورزش را انتخاب کرده‎ام  و خودم در  این راه قدم گذاشتم پس بنابراین نمی‎توانم از کسی  توقعی داشته باشم. به علاوه اینکه این ورزش رقابت ندارد ومعمولا هم و غم مسئولان برای ورزش های رقابتی و  ورزش‎هایی است  که مدال آور است و  میدانی برای دیده شدن دارند .

کوه‎نامه: از برنامه‎هایتان برای آینده بگویید .  

راستش را بخواهید چندبار برنامه بلند مدت برای آینده ریختم ولی هیچکدام از آنها انجام نشد و مجبور شدم پلان‎های جایگزین آن برنامه را انتخاب کنم نمی‎دانم با شرایط موجود و  با وضعیتی که الان دارم می توانم برای آینده برنامه‎ریزی کنم یانه. تصور کنید من برای 2 سال آینده یک برنامه فوق العاده پرهزینه ، انرژی‎بر و زمان‌بر بریزم و از الان وقت بگذارم تیم جمع کنم و  شروع به تمرین کنیم ولی درنهایت پای کار برسیم ببینیم مشکلات مثل همیشه مانند  سدی محکم جلوی راهمان را گرفته بنابراین  نمی توان  برنامه‎ریزی کرد اما  همیشه برنامه‎هایی ته ذهنم هست  و امیدوارم به آنها برسم.

کوه‎نامه: و حرف آخر؟

در پایان ممنونم از همه کسانی که راه گشای زندگی امروزم بودند خانواده‎ام و عمویم  که در کنار پدر و مادرم برای پیشرفتم سنگ تمام به معنای واقعی گذاشتند.

آقای «فرهاد شیروانی» که اولین مربی من بوده و هنوز هم در رکابشان هستم و در محضرشان درس پس می‎دهم.

«مهدی زنده‎کار» کسی که گرایش اصلی‎اش دیواره نوردی نیست ولی خب همیشه به من کمک کرده و همینطور «احسان پرتوی نیا» که دید من را  به دنیای کوه‎نوردی متحول کرده است.

برخی از فعالیت های فرشاد میجوجی:

 عناوین مسابقات  سنگ‎نوردی:

عنوان سوم سرطناب کشور مسابقات دانش آموزی ۸۴ و ۸۵

عنوان پنجم مسابقات سرعت قهرمانی کشور سال ۸۵

عنوان صعود برتر کشور در سال ۹۳

عنوان صعود برتر دیواره نوردی سال ۹۴

عنوان صعود برتر در بخش فنی سال ۹۵

برخی از صعودهای شاخص:

عضو تیم صعود کننده به برج ترانگو سال ۱۳۹۱

گشایش مسیر در دیواره سارانورو سال ۱۳۹۴

صعود زمستانی دیواره علمکوه از مسیر ۴۸ سال ۹۲

تلاش برای صعود زمستانی دیواره آزادکوه

صعود سرعتی به چهار مسیر دیواره علم‎کوه(هاری روست۳ ساعت،فرانسه ۳:۲۰،لهستان۴۸ ۶ ساعت و گرده ۱:۳۰ دقیقه)  و با احتساب زمان فرود و ست کردن ابزارها ۱۷ ساعت در مجموع

صعودهای دیواره‎ای:

صعود دیواره یافته از مسیرهای

آریا ۴ مرتبه

سایه ۲ مرتبه

بیمارجا در سالهای ۸۶ الی ۹۲

دیواره لجور مسیرهای :   عروج، تولد، تنوره، سکوت، صادق، پژمان  و کامران سالهای ۹۱ الی ۹۴

دیواره سنگسر سل : مسیر تیکا ، سعید طاهری ، کمین ، قزوینی ها، کلما و افشین

دیواره علم کوه مسیرهای  :   هاری رست ۹ مرتبه از سال ۸۶ تا  ۹۵             مسیر ۴۸ ،  ۵ مرتبه از سال ۹۰ تا ۹۵

تلاش بر روی مسیر کریستال سال ۹۱                                                    مسیر فرانسه سه مرتبه سال ۹۴ و ۹۵

دیواره بیستون مسیرهای:  جشنواره ، پیتون ، شیرین ، کاراکال ، دختری برای تمام فصول ، وسوسه ، قرارگاه

گشایش‎ها:

سرپرست گشایش مسیر بیداد( ۵۸۰ متر_+12b_ A3) طولانی ترین مسیر دیواره ای بالای ۴۰۰۰ متر ایران

مسیر راژیا 11d-A2 در مدت ۳۵ ساعت دیواره شمالی علمکوه

مسیر وسوسه دیواره بیستون ۳۰۰ متر با درجه 12b

گشایش مسیرهای همطناب و گام نخست دیواره زرگران شیراز هر کدام به متراژ ۱۹۰ متر

گشایش مسیر سعید طاهری،کمین،قزوینی ها و خمپاره در دیواره سنگسر سل

گشایش دو مسیر بلند در دیواره گرمابدشت

گشایش ۱۱ مسیر بر روی دیواره سوری

ایمن‎سازی ها:

سرپرست این سازی ۹ مسیر بر روی دیواره سوری

ایمن سازی و گشایش چند مسیر برو روی دیواره شکل شاه با همکاری سنگنوردان آمل

حضور در دوره بولتینگ و ایمن سازی با مدرسی دانیل دولاک

سرپرست ایمن سازی نقاط خطرناک مسیرهای هاری روست و فرانسه در علمکوه با حضور جلیل عباسی زاده،علی صلواتی و اسماعیل احمدیان

تعویض طناب ثابت انتهای مسیر ۴۸

مصاحبه و تنظیم : ری‎را  ( زهرا ) جلیلیان

عکس‎ها از : فرشاد میجوجی

با سپاس از وقتی که فرشاد میجوجی برای کوه‎نامه و خوانندگان  محترم مان گذاشت.